31 Ocak 2014 Cuma

Hay bin zehir

... Üçünüz de gidince yalnız hissedebilirim, evet o zaman gerçekten yalnız hissederim, demişti adam usulca. Kızlarını kastediyordu. Belli zamanlarda farklı nedenlerden azalıyordu kızları o çatının altında, iki oluyor, bir oluyor, tekrar üç olunca da bayram oluyordu. O gün üçünün de olmaması durumunu düşündü kendince, dillendirdi baştaki o cümleyle.
Ama hayat bu, diye ekledi. Öyle olmak zorunda. Kimse kimsenin yanında sürekli, hep kalmıyor, kalamıyor, diyerek konuyu değiştirdi, bambaşkasına yöneldi. Kaçıyor gibiydi sanki biraz. Alelacele hareketleri ve davranışları onu işaret ediyordu. 
Evet. Kaçıyordu o sohbetten. Yalnızlığına sığınıyordu açtığı yalnızlık konusundan. 
Kim bilir belki de alıştırıyordu.
...

Ve,
Bazıları hiç yalnız kalmazdı. Bir ömür boyu kalabalık olurdu başı. Ya da öyle görünürdü sadece. Kalabalıklık bazen yalnızlığın dik alasıydı. Biliyordu artık bunu.
Fiziki yalnızlık ve kafa yalnızlığı şeklinde ayırmak gerekirdi aslında o söz konusu kavramı. Hangisi daha yalnızlıktı peki? Bilemedi. 
Fiziken yalnız olma durumu akli dengeye zarar gibi geliyordu ona, lakin kafa olarak bir başına olmak da öyleydi. Üstelik etraftaki kuru kalabalık da cabası.
Her türlüsü kötüydü. Mide bulantısı gibi kötü, baş ağrısı gibi kötü, bozuk patates gibi kötüydü işte. Ve kokuşmuş.

Kimse fiziken tek kalmasın istiyordu esasen. Kalmak istese bile, hep değil. Ara sıra gelip gideni olmalıydı insanların. Olmak zorundaydı ona göre. Varsın kafası tek olsun, bir olsun, yalnızlığıyla kavrulsun.
Ama o odada tek başına öylesine oturmasın kimse, istiyordu. Kendi kendine söylenmesin sabahtan akşama dek.
Ses olmalıydı onlara, sesler. 
Her yaştan herkese lazımdı. O çocuğa, o teyzeye, o amcaya lazımdı işte.

Ve nihayette, 
O yalnızlıklar olacaksa illa; cenneti de olabilirdi insanın, cehennemin ta kendisi de. Önemli olan dozdu yine, ayarlaması, denk getirebilmesiydi tuzunu, şekerini, acısını.
Yoksa zaten zehirdi herşey insanın kendisine.

2 yorum:

  1. Yalnizlik zor efenim..
    Gitmesi gerekenlerin ardindaki yalnizlik ise en zoru

    YanıtlaSil
  2. Her gitmenin ardında bıraktığı yalnızlık farklı farklı zor malesef ve lakin aynı zamanda bir parçası da düzenin efenim.

    YanıtlaSil