Masal kuşu

Ağır ağır deliriyoruz demişti önceden. Şimdilerde bir kaç kanıya daha varmıştı bu hususta. Belki de hastalanıyordu. Herkes.
Zaten memleketin bir kısmı yeni grip virüsünden nasibini almıştı ama bahsettiği hastalık belli ki aptal bir grip değildi.
Başka bir hastalıktı, pek de tarif edemediği.
O hastalığı hissedenlerin sadece anlayabileceği bir hastalık. 
Anlatmaya çok da hacet yoktu. İşte bu, hastalığın bir belirtisi olabilirdi mesela.
'Umursuzluk.'
İnsanlar bir ya da birkaç konuyu kafaya takıp, o konularla kendilerine bir dünya kurunca geride kalanlara karşı mükemmel bir umursuzluk hissediyordu.
'Benden sonrası tufan' dercesine hani.
Kırmızı kar yağsa 'amaan' diyecek bir umursuzluk. 
Başka safhaları da vardı elbet o hastalık dediğinin, lakin anlatmayacaktı. İstemiyordu.
Aşırılığa gerek yoktu ve evet, herkes çok aşırıydı.
Ve sıkıcı.
Ve gereksiz.
Bunlar da belki belirtisiydi, hastalığın.
...
Yazıyordu,
Evet yazmasına yazıyordu.
Bu bir yöntemdi kullandığı.
Seneler önce bir rahatsızlık zamanında başladığında, her rahatsızlığında bu yazma eyleminin daha farklı boyutlara ulaşacağını kestiremezdi elbet. Nasıl kestirsindi.
Cümleler onun kurtarıcıları,
Belki de direncini yerle bir eden hain virüsler, beynini kemiren o lanet olasıcalar olacaktı...
Cümleler...
Usul usuldu bazıları, kısaydı, uzundu.
Sessizdi.
Korkunç sessiz.
Yavaştı bir de cümleler çokça.
Ağır ağır dökülüyordu ağızdan, düşüncelerden de o ağırlıkta süzülüyorlardı. 
Ve hastaydı besbelli.
Cümleleri, cümlelerimiz.
...
Bir masal yazmıştı bugün.
Masal yazması gerekmişti. 
Masalları yarıştıracaklarmış, öyle söylenmişti.
Saçmalıktı.
Dillendirmedi saçmalık olduğunu. Öyle olsa da yazdı, çocuk hayal gücünden de yararlandı bolca.
Ne güzeldi masallar yazmak, diye düşündü. Ne güzelmiş.
Ufak bir sorunla başlayıp sonunda mutlu sona ve öyle devam edecek sonsuz yaşama bağlanıvermişti mevzu. Ama çocuklara da zaten öylesi yakışırdı öylesi gerekliydi. 
Çocukluğun şanındandı masallar. Öyle de kalacaktı, kalsın isterdi.
Masal kuşu'nu düşündü bir yandan da, çalıyordu çünkü fonda. Düşünmeden edemezdi.

Bir masal kuşu da kendi düşlerine konsun istedi.