18 Eylül 2013 Çarşamba

Hani gözlerim gördükçe hayallerim olacaktı? diye sormuş şarkıyı yazan insan kişisi. 

Hani?

Sonrası umutsuzluk sanırım.
İnsana bahşedilmiş bir illetse umutsuzluk denilen, yaşayalım gitsin, derim ben.
Onu da yaşayalım, 
Ki yaşamak için en uygun ülkede, en uygun coğrafyadayız.

Ama sorun dozu işte. İyi ayarlamak lazım. Yoksa bünye patlama derecesine gelebilir. 
Benimki mesela, gelmişti birkaç kez.

Lafı yine şarkı sözünü yazan insan kişisine getirirsem, kim demişse yalan demiş abiye. Çünkü gözler ebediyete kadar görmeye devam etse de hayaller bir yerde sekteye uğruyor. Uğrar.
23 lerde belki değil ama 35'den sonra mesela uğrayabilir. Ya da 60'mda ne hayalim olacak benim?
O işler öyle olmuyor işte, gözler gördükçe hayallerimiz de olmuyor. 
İnanırsan buna, sonrası umutsuzluk çukuru işte.
Hani hani diyerekten dolaşırsın ortalıkta.
Dolaşırız.
O yüzden çok da inanmamalıyım ben de hep hayallerimin olacağına.
İnanmasam iyi olur heralde.
Bırakıcam zaten o işleri,
Valla.

Neyse,
Biz dertliyiz bu aralar.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder