Yol

Uyuyamıyorsan yazacaksın. Bir işe yarayacak uykusuzluğun, diye düşündü kız ve yazmaya başladı.
Bugün gecesi kadın sesiyle dolmuştu. Çok sevmediğini sandığı kadın sesleriyle.
Ama birkaç tane vardı sevdiği işte, kıyıda köşede beklettiği, 
Onlardan biriydi odasını, gecesini dolduran.
Sevdi.
Ve çok susarak çok konuştu kız bugün,
Yine.
Yorgundu o sebepten. 

Aralarda kadın sesi susuyor, gecenin müthiş sessizliği kalıyordu. İçine çeken bir sessizlik.
Yoğun gürültülerden az önceki sessizlikler.
Sessizlik.
Sessiz.
Ses,
Dedi.
Kadın sesini açtı bir kez daha, belki yüzüncü defa.
Dinledi.

Yeni günü selamladı sonra. 
Güneş memleketinde geç doğuyordu, çok geç. 
Ama bir kaç gün sonra erkenden selamlayacağı günler olacaktı memleketin güneydoğusunda.
Yollar, vardı.
Yolculuklar.
Yolculuk öncesi huzursuzlukları da vardı bir de.
Lakin yolculuk huzuru, yolda olma huzuru baskındı hepsinden.
Kız onu seviyordu, en çok onu.