Bir mezunkız varmış, bir de onun kafası

Sene 2013, ve bu kız artık mezun.
Öyle kelebekler, 'oh bee..'ler demeyip mezun olanlardan hemde.
Ağlayaağlayagözlerişişengillerden.
Mutsuzluğu abartanlardan.

4 sene sonunda teoride öğretmen olup mezun oldum,evvet. 
Öğretmen hanım kızımız oluyorsun bir anda.
Hem de nasıl.

Sonra terkediyorsun 4 seneyi, 
Apar topar hemde, birşey anlamıyorsun.
Geride kalıyor HERŞEY.
''HERŞEY'i çeşitli şekillerde doldurmak mümkün. Doldurulur.''






Gençlik yıllarının gözde büyüyen gecelerinden biridir 'üniversite mezuniyeti.'
Gözümde büyüttüğüm kadar vardı, pişmanlık duydurtmadı.
Ama o mutluluk anlarında bile aklımda, ya diyordum, naparım haftalar sonra? terkedince şehri? gidince?

Sonra ben gittim. Daha doğrusu geldim.
4 sene gitgel yaptığım Eskişehir-İzmir yolu bu sefer bir terkedişe sahne oluyordu.
Gitmeleri oynuyordu farklı farklı.
Ve başlıyordu sorular peşi sıra...
Üzüldün mü ayrılırken kızım?
Öğretmen mi oldun sen artıkkk?
KPSS nasıl geçti?
Bakalım nerelere atancaksın?
Aman kızım doğuları da mı yazcaksın?
Hııı, hayırlısı kızım üzülme. Eee napcaksın bu sene İzmir'de?
Vs.vs.vs.
Bazı teyzeler soru sorma makinasıdır ya hani.

Ve ben sadece mezun oldum bu sene. Belki başka şeyler de olurum ama,sırayla..
Şimdilik 'tazemezunkız', atanamasam da 'öğretmenhanımkızımız.'