...
Sil baştan başlamaların aslında çok da öyle olmadığını kavradı kız aniden. Sanrıydı sadece tüm olan biten.
Sil baştan başlamışcasına hissettiren.
Yoktu öyle bir şey.
Belki bir şeyler bitmişti, evet ama, baştan başlamamıştı hiçbir şey. Başlayamamıştı.
Başlayamıyordu. En fenası da aslında buydu:
Başlayamamak.
Birileri muhakkak başlamıştır diye düşündü. Başlayanları da görüyordu ara sıra. Yanı başında başlıyordu kimileri mesela.
Doğmaya, çalışmaya, aşık olmaya, unutmaya başlıyorlardı.
O ise kalmıştı her şeyin bittiğin yerde.
Sil baştanmışcasına bir duyguya takılıp sürüklenmişti sadece bir müddet. Ama işte, yoktu hiçbir şey. Elini, avucunu yokladı. Kalbini bir de.
Başlangıç noktası yoktu işte. Varsa bile bir tane, bilmiyordu artık.
Bitişleri, her şeyi kafasında bitirdiği bir zaman dilimi geliyordu hatırına sadece. Derinlere gömülmelerin yaşandığı o kazı günleri.
Ve sil baştan kararı aldığını sandığı aynı akşamüstü.
Sanrıydı hepsi.
Olmamasını istedi. Diledi.
Yine kimse dinlemedi.
Gecelik şarkısının sesini açtı.
Acıttı.
.
http://www.youtube.com/watch?v=mteqQVDHZBY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder